Kahramanmaraş merkezli 7,7 ve 7,6 büyüklüğündeki depremlerin ardından depremin ikinci günü Antalya İl Milli Eğitim Müdürlüğü olarak Antalya’dan deprem bölgesine 14 saatlik uzun bir yolculuktan sonra Antakya’ya ulaştık ve 10 gün deprem bölgesinde Hatay, Antakya’da kaldım.
Halkımız bu felaket karşısında az ya da çok demeden yardıma koştu koşmaya devam ediyor siyasi fikir ayrılıkları, dil, din, etnik kökeni bir yana bırakıp Çanakkale ruhu ile birlik ve beraberliği göstermeleri şahitlik ettim ve takdire şayandı.
Kahramanmaraş, Malatya, Hatay, Gaziantep, Adana, Adıyaman, Diyarbakır, Kilis, Osmaniye illerini oldukça şiddetli bir şekilde etkileyen deprem, 4. seviye afet alarmı verildiğinde, felaketin büyüklüğünün farkındaydım şüphesiz… Güneşin doğuşu ile depremin bıraktığı enkaz yığınını, insanların yaşadığı acının ne denli büyük boyutlara ulaştığını arabadan inip ara sokaklara girince depremin soğuk yüzüyle daha sert karşılaşıyorsun enkazların altından sevdiklerinden gelecek haberleri bekleyenlerin, binlerce ev ve işyerinin yıkılmasına neden olan depremde Büyük bir insanlık dramı yaşandığını yerinde gördüm… Yıkılmadığı için sağ salim çıktıkları evlerini gördüm. Üzerlerinde kıyafetleri eksik, kiminin cep telefonları evlerde. Can havliyle çıkarken, alamamışlardı. Öyle de kalmışlardı çünkü içeri girilemiyordu. Evler hasarlıydı artçılar bitmiyordu ve herkesin aklı enkaz altındakilerdeydi. İnsanı en çok yaralayan şeylerden birisi de arkasında yıkılan evinin önünde oturmuş, yardım bekleyen, umudunu hiç kaybetmeyen insanlar… İnsanı en çok üzen şey de elinden bir şey gelmemesi… İnsan ne olmak ister? Hiç kepçe olmak ister mi? Şu an olsam keşke diyorsunuz… Tek tek enkazların üzerlerini açsam diyorsunuz… Yıkılan binaların enkazlarından ancak çok azına müdahale edilebiliyor. Teknik arama kurtarma aracı eksikliği insan eksikliğinden çok daha fazlaydı.
Depremin vurduğu Hatay’da yaşananlara bizzat tanıklık ettim. Gördüğüm dehşet verici manzaraları kelimelerle atlatmakta yetersiz kalarak 10 gün sonra dönüş yoluna paramparça olan aklım yüreğimle Antalya’ya döndüm.
Yorum yaz